İyi aferim ya. Bu kadar işin çokluğunda, bizi bunlara da bulaştır. Nerden gördüm. Artık oynar dururum. Valla eski anılarım depreşti. Çocukluğumuzda cebimize jetonları doldurur, doğru atari salonuna giderdik. Elimizde poşet, kola, bisküvi gibi yiyecekler olurdu. Çünkü dışarı çıkmazdık. İddialar yapardık. Hangimiz en çok puan alacak diye. Neydi o, bir helikopter vardı, sağdan soldan gemiler uçaklar ateş eder, sende onlardan kaçmaya çalışırdın. Tabii ki kenarlara çarpmazsan. Öyle geçitler vardı ki, onlarca jeton harcadım o geçitleri geçmek için. Doğru yeri ve doğru zamanı bulup patlatman gerekiyordu. Yoksa ilerleyemiyordun. Aklıma gelmiyor ama araba ve motor yarışları vardı. Aslında mekan hep aynı ama hareketi getiren, hep sağdan ve soldan sana doğru akan şekillerdi. O havayı verirdi sana. Tekken tarzı oyunlar vardı. Bir sürü oyun. Unuttum valla. O zamanlar daha zevkliydi. Hem oyun oynar sonrada evimize giderdik ve ailemizle sohbetler ederdik. Onlarla vakit geçirirdik. Şimdi tam tersi. Her yerde teknoloji var ve eve gidiyoruz ailemizden kopuğuz. Gelsin şu eski günler. Aileler tekrar dialog içinde olsun, komşular birbirine gitsin. Neyse şu 16gb paketi indirieyim bakiim.
Bindik bir alamete, gidiyoruz kıyamete. Vira bismillah.